مطالعه رابطه بین راهبردهای یادگیری زبان و مهارت زبان دوم

این مطالعه 4 هدف را دنبال کرد که شامل بررسی امکان پیش بینی مهارت زبان دوم به وسیله راهبردهای یادگیری زبان، بررسی تاثیر مهارت زبان دوم و جنسیت بر راهبردهای یادگیری زبان و بررسی استفاده زبان آموزان ایرانی از این راهبردها بود. 112 زبان آموز ایرانی در سطح متوسط یادگیری، در این مطالعه شرکت کردند. از پرسشنامه راهبردهای یادگیری زبان (آکسفورد، 1990) برای جمع آوری اطلاعات زبان آموزان استفاده شد. علاوه بر این، نمرات آزمون پیشرفت تحصیلی زبان آموزان به عنوان معیاری برای ارزیابی مهارت زبانی آنها در نظر گرفته شد. . تحلیل توصیفی و استنباطی بر روی داده های جمع آوری شده انجام شد. نتایج نشان داد که پیش بینی مهارت زبان دوم به وسیله راهبردهای یادگیری زبان امکان پذیر بود. نتیجه تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد که راهبردهای خودادراکبا بالاترین میزان بتا (302.) به طور معناداری مهارت زبان دوم را پیش بینی کردند. نتایج تحلیلهای واریانس نیز نشان داد که مهارت زبان دوم تاثیری در استفاده زبان آموزان از راهبردهای یادگیری زبان ایجاد نکرد. علاوه براین، نتایج آزمونهای تی نشان داد که جنسیت تفاوت و تاثیری در استفاده زبان آموزان از راهبردهای یادگیری زبان ایجاد نکرد. در آخر، مشخص شد که تمام زبان آموزان شرکت کننده در این تحقیق، در حد متوسط (3.17) از راهبردهای یادگیری زبان استفاده کردند و راهبردهای خود ادراک (3.80) را بیشتر از سایر راهبردها بکار بردند.